星期四

Παίσχος.

Μου μοιάζει μεγαλύτερη η μεγάλη εβδομάδα
φέτος τη νιώθω πιο βαριά στο χέρι τη λαμπάδα
μέσα της κρύβει απέχθεια, ευθύνες μα κι ελπίδες
η φλόγα σε βοηθάει να δεις όσα ποτέ δεν είδες
να νιώσεις πάλι πιο μικρός μπροστά στο μεγαλέιο
μα όχι για τους λόγους που σου ΄παν στο σχολείο
είναι που σε πλακώνει ντροπή γι'αυτά που βλέπεις
τριάκοντα αργύρια μιας πιο μοντέρνας τσέπης
Ιούδες να διδάσκουνε αξίες και αρχές
κάτω απ'τα ράσα κρύβονται διμούτσουνες οχιές
τη θέση της κατάνυξης παίρνει η δυσφορία
ανάσταση θα κάνουμε και φέτος με απορία
αν ήταν θέλημα θεού αυτή η δοξασία
ή αν επιτήδειοι κήρυκες μας ραίνουν με αφασία
Χριστός ανέστη διπλανέ, μα σένα τί σε νοιάζει;
σε μηχανή εκμετάλλευσης κατάντησες γρανάζι
εγώ το Πάσχα σπίτι μου φέτος θα το περάσω
και θα σταυρώνω νοητά της απληστίας το ράσο
μέσα μου έχω το θεό, μέσα μου και το φως
κι ανάμεσα σε ίσους, είμαι ίσα σοφός
λαμπάδα που δε λιώνει μέχρι τον άλλο χρόνο
έδεσα στο χέρι μου και έλυσα τον φθόνο.