Στην παραλία φτάσαμε για θερινή εξόρμηση
όμως με τέτοιο φόρτωμα, θύμιζε μετακόμιση
μια άδεια θέση ψάχναμε λουσμένοι στον ιδρώτα
ενώ στη σαγιονάρα μου πιάστηκε μια καπότα
το βρήκαμε το μέρος μας και στήνω την ομπρέλα
κοζάροντας τουρίστρια με ύφος "ciao bella!"
φουσκώνω τρία στρώματα και τέσσερα μπρατσάκια
φουσκώνω και το στήθος μου να κρύψω τα παχάκια
ενώ πάω στη θάλασσα κάτουρο να συνδράμω
βοήθεια ήθελε η γιαγιά να σωριαστεί στην άμμο
τώρα ζητούσε και σκιά για να διαβάσει Λόρκα
μα η ομπρέλα ειν΄ γι' άνθρωπο δεν φτάνει για την όρκα
φωνάζαμε, βριζόμασταν οι τρείς μας εν χορώ
και τα παιδιά ουρλιάζανε μπαίνοντας στο νερό
οι δίπλα απομακρύνονται μ' εκφράσεις όχι ωραίες
πάντα τυχαίνουν δίπλα μας οι ήσυχες παρέες
στη θάλασσα η πεθερά κι εγώ έξω σαν το βλάκα
όταν την είδα στο νερό, θυμήθηκα Μουστάκα
να τήνε πνίξω τελικά, ή λες να το αποφύγω;
το post με τίτλο "στο νερό", ακολουθεί σε λίγο...
